در این پژوهش رفتار جوشش استخری نانوسیال آب/ سیلیکا روی سطوحی با زبری‌های مختلف ناشی از پوشش دادن نانوذرات، بررسی شده است. آزمایش‌ها روی سطح مسی با صفحه تخت دایره‌ای شکل انجام شده‌اند. به منظور بررسی اثر غلظت نانوسیال بر شار گرمایی بحرانی و ضریب انتقال حرارت، سه غلظت 005/0، 007/0 و 01/0 درصد حجمی تهیه، و به ترتیب، 52، 67 و 87 درصد افزایش در شار حرارت بحرانی و 114، 142 و 74 درصد افزایش در ضریب انتقال حرارت مشاهده شد. سپس برای بررسی تغییرات زبری سطح در طول زمان، جوشش مکرر آب بر سطح پوشش داده شده با نانوذرات در دو بازة زمانی 12 دقیقه و بازه شار بحرانی انجام و مشاهده شد که در خلال جوشش‌های متوالی آب بدون یون، زبری سطح در هر دو بازه ثابت می‌ماند. با جوشش آب بدون یون روی سطح پوشش داده شده در این دو بازه، نیز مشخص شد که ضریب انتقال حرارت و شار گرمای بحرانی نسبت به سطح صیقلی افزایش می‌یابد.
)