رزین‌های اپوکسی به دلایلی چون چسبندگی زیاد، مقاومت شیمیایی و گرمایی مطلوب، خواص عالی مکانیکی و مقاومت الکتریکی بسیار بالا می‌توانند به عنوان پوشش سطوح و یا چسب تحت شرایط محیطی متفاوت به کار روند. چسب‌های اپوکسی غالباً دارای فرمول نسبتاً پیچیده از اجزایی‌اند که هر یک دارای خواص منحصر به فردی است. اجزای تشکیل‌دهنده چسب برحسب نوع جنس سطوح توام با شرایط کاربرد متصل شونده، هزینه تمام شده، و خواص مورد نیاز تعیین می‌شوند. می‌توان با ایجاد تغییراتی در اجزای فرمول چسب‌های اپوکسی از قبیل مخلوط کردن رزین اپوکسی با رزین‌های دیگر، انتخاب عامل پخت مناسب، افزودن اصلاح‌کننده‌ها، پرکننده‌های آلی و معدنی، و چقرمه کننده‌ها، خواص این‌گونه چسب‌ها را برای کاربردهای متنوع بهبود بخشید. در این مقاله به بررسی اجزای معمول تشکیل‌دهنده فرمول چسب‌های اپوکسی می‌پردازیم و ارتباط بین این مواد و خواصی را بررسی می‌کنیم که به چسب می‌دهند.
)