در این تحقیق با برخى روش هاى کیفى، کمى و ترکیبى شناسایى مخاطرات و ارزیابى ریسک آشنا میشویم. روشهاى کیفى، شامل تجزیه و تحلیل مقدماتی مخاطره، با زمینه، پرسش، بازبینه- پرسش، حالات نقص و آثار، دو واژة راهنما، مطالعه مخاطرات فرایندى و قابلیت عملکرد، روشهاى کمى شامل لایه حفاظتى، شاخص حریق و انفجار داو و شاخص مواجهه با مواد شیمیایی داو، و روشهاى ترکیبى شامل درخت خطا، درخت رویداد، علت- معلول و قابلیت اطمینان انسانى معرفى شدهاند. سپس عوامل مؤثر بر انتخاب این روشها تشریح شده است. تحلیل آماری مقالات علمی سالهاى 2009-2000 نشان مىدهند که فراوانی نسبی روشهای کمی ۶3/۶5، روشهای کیفی 68/27 و روشهای ترکیبى 70/6 درصد است. روشهای ترکیبى به دلیل ویژگیهای منحصر به فردشان پیچیدگی زیادی دارند که از پراکندگی گسترده آنها جلوگیری میکند. بیشترین روشهاى تحلیل ریسک در بخشهاى صنعت (71/53%) ، مکانیک (38/12%) و حملونقل (87/12%) و کمترین آن در بخش محیط زیست (43/0%) استفاده شدهاند.