هدف از این تحقیق، بررسی برقراری برهمکنش بین نانوذراترس با اصلاحکننده آبدوست و آمیزه بسپاری پلی بوتیلنترفتالات/ پلیپروپیلن است. از اینرو نانوکامپوزیتهای شامل 1، 3 و 5 جزء نانورس در 100 جزء بسپار، به روش اختلاط مذاب تهیه شدند. بهمنظور بررسی برقراری برهمکنش در این نانوکامپوزیتها، از طیفسنجی فروسرخ، آنالیز پراش پرتو ایکس و آزمونهای رئولوژیکی بهره گرفته شد. نتایج آنالیز پراش پرتو ایکس حاکی از ایجاد ساختار جایگذاریشده از نانوذراترس در آمیزه پلی بوتیلنترفتالات/ پلیپروپیلن است. آزمونهای رئولوژیکی به همراه مدل دِ کی1 نشان دادند که نانوکامپوزیتهای شامل 3 و 5 جزء نانورس در 100 جزء بسپار، به دلیل ایجاد شبکه فیزیکی نانوذراترس، تنش تسلیم بروز میدهند. وجود تنش تسلیم در این نانوکامپوزیتها حاکی از ایجاد برهمکنشهای نانورس- نانورس و بسپار- نانورس است. بنابر نتایج مدل دِ کی، نانوکامپوزیت شامل 5 قسمت وزنی نانورس نسبت به نانوکامپوزیتهای دیگر، تنش تسلیم بیشتری بروز میدهد؛ به این ترتیب معلوم میشود که شدت برهمکنشها در این نانوکامپوزیت بیشتر و قویتر است. همچنین، طیفسنجی فروسرخ، وجود برهمکنش بین گروه هیدروکسیل موجود در اصلاحکننده نانورس و گروههای هیدروکسیل و کربوکسیل پلی بوتیلنترفتالات را به اثبات رسانید.