اثر فرمولبندیهای مختلف بازدارنده‌های پلی‌استری غیراشباع بر خواص مکانیکی، گرمایی و مهاجرت نیترو گلیسیرین در پیشرانه‌های جامد دوپایه

نویسندگان

چکیده

پلی‌استرهای غیراشباع به عنوان بازدارنده در گرین پیشرانه راکتی دو پایه مصرف می‌شوند. در این مقاله، اثر طول زنجیرة گلیکول، افزودن پرکننده، مقادیر مختلف رقیق‌کننده و ترکیبات حاوی هالوژن بر زمان ژل شدن، دمای اوج گرمازا، گرانروی، مقاومت کششی، درصد ازدیاد طول، قدرت پیوند با پیشرانه، و میزان مهاجرت نیتروگلیسرین بررسی شده است. نتایج به‌دست آمده حاکی از بهبود مهاجرت نیتروگلیسرین، زمان ژل شدن، دمای مربوط به اوج گرمازا و خواص مکانیکی به تناسب کاهش طول زنجیره است. همچنین، کاهش جذب آب و نیتروگلیسرین با افزایش غلظت تکپار استایرن تا 40 درصد در سامانه‌های پلی‌استری مشاهده می‌شود. به‌کار بردن مواد مقاوم به اشتعال، همچون اتیل اکریلات سیکلیک گلیکول فسفات (EACGP) نیز حاکی از بهبود مقاومت به اشتعال و شاخص اکسیژن بسپار است.

کلیدواژه‌ها